- attemperātus
- attemperātus, a, um part. passé de attempero; ajusté.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
attemperātus
Regardez d'autres dictionnaires:
Attemperate — At*tem per*ate, a. [L. attemperatus, p. p. of attemperare. See {Attemper}.] Tempered; proportioned; properly adapted. [1913 Webster] Hope must be . . . attemperate to the promise. Hammond. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
POTUS — ut et cibus, apud Priscos, moderatus erat et necessitati attemperatus, postea in luxum vertit. Ita autem ea de re, Hier, Mercurialis, Variar. lect. l. 1. c. 22. Varis, inquit. mensuris antiquos potâsse, non me later: sed et eis tres potissimum… … Hofmann J. Lexicon universale
